Sarkofag przypisywany Aleksandrowi Wielkiemu, znany z ukazywania wielkości starożytnej epoki, jest symbolem kunsztu i historii. Odkopany w Królewskiej Nekropolii w Sydonie, ozdobiony jest misternymi płaskorzeźbami przedstawiającymi żywe sceny bitewne i głowy lwów, które stanowią potężną spuściznę. Chociaż nie jest pewne, czy kiedykolwiek znajdowały się w nim szczątki Aleksandra, sarkofag ten oddaje ducha epoki macedońskiego zdobywcy.
Sarkofagi
Sarkofagi to kamienne trumny, w których przechowywano zmarłych, szczególnie w starożytnym Egipcie i Rzymie. Często były bogato zdobione rzeźbami i inskrypcjami, które czciły zmarłych i pomagały im w życiu pozagrobowym.
Etruski Sarkofag Małżonków
Sarkofag Małżonków to wspaniały relikt starożytnej Etrurii, stanowiący bogate okno w przeszłość. Pochodzi z VI wieku p.n.e. i została odkryta w Cerveteri, wpisanej na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. To arcydzieło słynie z przedstawienia leżącego mężczyzny i kobiety. Czuła poza pary odzwierciedla społeczne poglądy na życie po śmierci. Skomplikowane detale ukazują etruskie rzemiosło. Sarkofag wykonany jest z terakoty, powszechnie używanej przez Etrusków. Jego zachowanie okazało się triumfem, ponieważ umożliwiło wgląd w praktyki i sztukę pogrzebową.
Sarkofagi Carajii
Sarkofagi Carajía (po hiszpańsku Sarcófagos de Carajía) to grupa siedmiu antropomorficznych drewnianych trumien znajdujących się w odległych górach Chachapoyas w Peru. Uważa się, że te figurki, które osiągają wysokość do 2.5 metra, zostały stworzone przez kulturę Chachapoya około 800 lat temu. Uważa się, że w sarkofagach znajdują się szczątki ważnych przywódców i wojowników. Trumny są wyrzeźbione w charakterystycznym stylu, mają wydłużone głowy i ciała i są umieszczone wysoko na ścianie klifu, co utrudnia dostęp do nich.
- Poprzednie
- 1
- 2
- 3