Monolit Tlaloca: Starożytny cudLudzie starożytnej Mezoameryki wyróżniali się w kamieniarstwie. Ich najsłynniejszym dziełem jest Monolit Tlaloca. Ta masywna kamienna rzeźba, znaleziona w Barranca w Santa Clara, wywołała wiele dyskusji. Niektórzy uważają, że przedstawia Tlaloca, azteckiego boga deszczu. Inni twierdzą, że przedstawia Chalchiuhtlicue, jego siostrę lub…
Imperium Azteków
Historyczne miejsca i ruiny Imperium Azteków
Mitologia Azteków
| Huitzilopochtli – Bóg Azteków |
| Quetzalcoatl – Bóg Azteków |
| Tezcatlipoca – Bóg Azteków |
| Tlaloc – aztecki bóg deszczu |
Artefakty Azteków
| Monolit Tlaloca |
Historyczne postacie Azteków
| Montezumy II |
| Cuauhtémoc |
Cuauhtémoc
Cuauhtémoc, znany również jako Cuauhtemotzín, Guatimozín lub Guatémoc, był ostatnim cesarzem Azteków, rządzącym Tenochtitlan od 1520 do 1521 roku. Jego imię, oznaczające „ten, który zstąpił jak orzeł”, symbolizuje agresywność i determinację, czyli cechy, które zdefiniowały jego krótkie, ale znaczące panowanie.
Montezumy II
Montezuma II, znany również jako Motecuhzoma Xocoyotzin, był dziewiątym cesarzem imperium Azteków, panującym od 1502 lub 1503 do swojej śmierci w 1520. Jego panowanie wyznaczyło apogeum potęgi Azteków, ekspansję terytorialną i ostatecznie początkowe etapy rozwoju imperium upadek wraz z przybyciem hiszpańskich konkwistadorów pod wodzą Hernána Cortésa. Dziedzictwo Montezumy II jest złożone i ukształtowane przez jego wysiłki na rzecz utrzymania integralności swojego imperium pośród wewnętrznych podziałów i bezprecedensowego wyzwania, jakie stanowiła hiszpańska inwazja.
Akwedukt Chapultepec
Akwedukt Chapultepec to zabytkowy akwedukt położony w mieście Meksyk. Pierwotnie zbudowany przez Azteków, był ważnym systemem zaopatrzenia miasta w wodę. Akwedukt jest cudem architektury, ukazującym umiejętności inżynieryjne jego twórców. Stanowi świadectwo przedhiszpańskiej i kolonialnej przeszłości miasta, łącząc w sobie wpływy tubylcze i hiszpańskie. Dziś jest to znaczący zabytek kultury i symbol bogatej historii Meksyku.
tenochtitlan
Tenochtitlan, starożytna stolica Azteków, była cudem inżynierii i kultury. Założona w 1325 roku, stała na wyspie na jeziorze Texcoco, na terenie dzisiejszego środkowego Meksyku. To miasto było sercem cywilizacji Azteków, słynącym z monumentalnej architektury, skomplikowanych kanałów i tętniących życiem rynków. Aż do podboju Hiszpanii w 1521 r. było ośrodkiem władzy politycznej, religii i handlu. Hiszpanie pod wodzą Hernána Cortésa byli zdumieni jego wielkością, porównując je do miast europejskich. Po podboju Tenochtitlan zostało w dużej mierze zniszczone, a na jego ruinach zbudowano Meksyk, grzebiąc na wieki jego świetność.
Łaźnie Chapultepec
Łaźnie Chapultepec, seria basenów zasilanych źródłami na wzgórzu Chapultepec, odegrały kluczową rolę w historii Meksyku od epoki prekolumbijskiej aż do początków XX wieku. Łaźnie te, w tym słynne Łaźnie Montezumy i pozostałości budowli kolonialnych w Studni 20 lub Manantial Chico, stanowiły integralną część miejskiego systemu zaopatrzenia w wodę. W artykule omówiono historyczną ewolucję tych łaźni, ich cechy architektoniczne oraz kontrowersje wokół ich użytkowania.